Serial Facts: Ted Bundy

De seriemoordenaar Ted Bundy wist met zijn charmes en vaardigheden, zijn omgeving en slachtoffers te overtuigen en hun vertrouwen te winnen. Door telkens zijn uiterlijk iets aan te passen, wist Bundy jarenlang uit handen van de politie te blijven. Daarom ziet elke profielfoto van Bundy er weer anders uit. Je kunt niet met volle overtuiging zeggen dat de personen op de foto’s, dezelfde persoon zijn. Daar kwam nog bij dat volgens vele getuigen, Bundy ervoor kon zorgen dat hij zich als een kameleon in een ruimte kon bevinden, waardoor zijn aanwezigheid vaak niet eens opviel.

Ted Bundy studeerde psychologie aan de Universiteit van Washington aan de Faculteit der Geneeskunde. In 1972 studeerde hij af. Daarna werkte hij als verkiezingsofficier voor de republikeinse gouverneur Daniel J. Evans. In 1973 begon hij aan een rechtenstudie aan de universiteit van Utah. Hij kreeg hiervoor enkele aanbevelingsbrieven van zijn voormalige hoogleraren in de psychologie. Eind 1973 kreeg hij opnieuw een relatie met Diane Edwards. Vele criminologen zeggen dat Edwards invloed had op het soort vrouwen waarop Bundy jaagde en de woede die hij jegens hen voelde. Kort na de gemaakte huwelijksplannen, verbrak Bundy de relatie met Edwards.

Het telefoontje van Michael Peterson naar de hulpdiensten is kort en bondig. Zijn vrouw lijkt van de trap te zijn gevallen en hij vraagt de politie snel te komen. Ze haalt nog maar nauwelijks adem. Michael en zijn vrouw hebben eerder op de avond met een drankje samen in de tuin gezeten. Zijn vrouw beslist naar bed te gaan want ze heeft vroeg in de ochtend een afspraak. Michael zegt nog even zijn drankje op te drinken en zo ook naar bed te gaan. Wanneer hij enige tijd later het huis binnenstapt, stuit hij op het lichaam van zijn vrouw Kathleen onderaan de trap. Tenminste, zo zegt Michael dat het is gegaan. De trap en de muren zijn bedekt met enorme bloedspetters. Wanneer je de beelden ziet, doen deze je eerder aan een horrorfilm denken en is het eigenlijk ondenkbaar dat Kathleen van de trap is gevallen.

Het moorden begint

Het blijft onduidelijk welke moorden Ted Bundy als eerste heeft gepleegd en Bundy heeft zelf tegenstrijdige uitspraken over zijn eerste slachtoffers gedaan. Het wordt aangenomen dat hij op 16-jarige leeftijd het 8-jarige meisje Anne Marie Burr heeft vermoord. Zijn latere verklaringen bij de politie en de rechtbank lieten veel vragen onbeantwoord. Hij legde andere verklaringen af of zei het zich niet te kunnen herinneren. Het is zeker dat Anne Marie Burr op 13 augustus 1962 verdween en nooit werd gevonden. Ted Bundy woonde een paar straten bij haar vandaan en kende de familie.

Bundy is begin 1974, kort na de scheiding met zijn vriendin Diane Edwards, begonnen met het aanvallen van vrouwen. De 18-jarige Karen Sparks was zijn eerste bewezen slachtoffer. Zij werd verkracht en onderworpen aan ernstig lichamelijk misbruik, maar heeft het overleefd. In de daaropvolgende maanden verdwenen geleidelijk steeds meer jonge vrouwen in de staat Washington. De vermisten hadden meestal lang tot halflang haar en waren jonge studenten. Alle slachtoffers leken op zijn vroegere vriendin Diane Edwards.

Arrestatie en ontsnapping

Op 8 november 1974 ontvoerde Bundy de 18-jarige Carol DaRonch. Zij wist echter uit de handen van Bundy te ontsnappen en ging direct naar de politie. De politie vergeleek haar verklaring met de dossiers van de eerdere moorden op jonge vrouwen. Hierin werden overeenkomsten gevonden. Al snel was Ted Bundy een van de verdachten. Nadat DaRonch hem identificeerde als haar aanvaller, schrok Bundy dat hij herkend was. De politie kon echter voor geen van de gepleegde moorden bewijzen dat Bundy de dader was. Bundy hoefde dus alleen voor de ontvoering van DaRonch bij de rechter te verschijnen. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van één tot vijftien jaar en naar de staatsgevangenis van Utah gestuurd. Nadat hij probeerde te ontsnappen, werd hij naar de Aspen-gevangenis gebracht, waar hij uit het trappenhuis van de bibliotheek op de tweede verdieping sprong en ontsnapte.

In augustus 1975 werd Bundy aangehouden door een agent omdat Bundy eerder op de avond plotseling met gedoofde lampen wegreed toen de agent op hem af kwam lopen. In de auto vond de agent handboeien, een ijspriem, touw en een panty met hierin gaten om deze te gebruiken als masker. De agent dacht dat Bundy een inbreker was en arresteerde hem op verdenking van het bezit van inbrekersgereedschap en poging tot vluchten voor de politie. De politie hield hem 24 uur vast en Bundy werd verhoord, maar de politie kon geen daden of geplande daden bewijzen. Bundy werd weer vrijgelaten.

Veroordeling en executie

Tot de toenmalige vriendin van Bundy, Elizabeth Kloepfer, ongewoon gedrag bij haar vriend begon te merken en achterdochtig werd. Ze bracht de politie op de hoogte en zei dat Bundy vreemde messen en metalen staven meenam op zijn uitstapjes. Ze werd soms ook 's nachts wakker omdat ze merkte dat Bundy haar lichaam met een zaklamp aan het onderzoeken was. De politie legde de connectie tussen de vele slachtoffers en nog geen twee maanden later werd Bundy opnieuw gearresteerd. Na het proces, dat enkele maanden duurde, werd Bundy ter dood veroordeeld. Hij stierf op 24 januari 1989 in de elektrische stoel.